İncil'in en çok ilgi çeken ve popüler kültür ürünlerine malzeme olan bölümü, kitabın en sonunda yer alan 'Yuhanna'nın Vahyi'dir. Bu metin, kutsal kitaplarda 'Rabbin Günü' olarak anlatılan 'göklerin değişimi' olgusunu yoğun simgelerle dile getirirken, bu değişimin kritik başlangıç noktası olarak, bir 'kırmızı ejder'in ortaya çıkışını gösterir. Yuhanna'ya göre, Babil simgesi ve bütün kötülüklerin anası olan bu göksel olumsuz güç, 'Mesih Karşıtı'dır (Antichrist - Deccal) ve onu simgeleyen sayı da, 666'dır. Yüzyıllar boyu sayı simgeciliğiyle ve kutsal metinlerin yorumlanmasıyla uğraşanlar, 666 şifresinin ardında yatan ismi bulmaya çalışmışlardır. Oysa, bu gizemli sayı bütünüyle Babil kültüründen yanlış aktarılmış bir sayı üzerine kurulmuştur ve doğru şifre 666 değil, 3661'dir. Altmışlı sistem içinde, 'yan yana üç çentik' olarak gösterilen Marduk'a ait özel sayı, İbrani kültüründe 'yan yana üç vav harfi' olarak algılanmıştır.
İbrani dilinde 'v' sesini veren 'vav' harfinin simgesi, çivi yazındaki tek çentiğe çok benzemektedir ve İbrani alfabesinde 'vav' harfinin sayısal değeri, 6'ya eşittir. Babil'in kötü tanrısına duyulan nefret sonucu geliştirilen 'göklerdeki ejder' temasının Marduk'la olan bağlantısı, 666 rakamının yanlış yorumlanmasıyla da sınırlı değildir: Mezopotamya kültüründe, Marduk'un göklerde 'parlak kırmızı' renkleriyle belirdiği anlatılır ve bu, Yuhanna'nın metninde 'kırmızı ejder'e dönüşür. Yuhanna ejderin yedi başlı olduğunu ve bu başlarında sövgü niteliği taşıyan adının yazılı olduğunu söyler; Marduk adı İbranice'de 'Merodak'tır ve bu ad, İncil'in kaleme alındığı Yunan dilinde yedi harfle yazılır. Yuhanna, bu başlarda toplam on boynuz olduğundan söz eder ki, 10 da Mezopotamya tanrı listelerinde (Enlil'e darbeyi yapmadan önce) Marduk'un kutsal sayısıdır. Vahiy'de ejderin 'denizlerden çıktığı' anlatılır; bu da bir çeviri hatasıdır çünkü doğru sözcük, Sümer dilinde 'AB.ZU'dur ve 'yaratılış öncesi ilksel deniz' anlamına gelir: Yani tam olarak, 'dış uzay'.Son güncelleme 18.03.2021
EmoticonEmoticon