Egzorsizm
Egzorsizm ( Şeytan Çıkarma - Kovma )
Kadim uygarlıklarınıtoplumların bir kısmında, sıra dışı davranışlar gösteren kişilerin içine cin ya da şeytan girdiği sanılır ve bu varlığın kişinin (hastanın) bedeninden kovmak/çıkartmak için bir takım ritüeller yapılırdı.
Bu uygulamanın adı olan "egzorsizm" (yaygın adıyla Türkçe'de;."şeytan kovma") eski Yunanca'da "lanet" anlamına gelen "exousia" dan türetilmiştir. Batı'da (Hıristiyan Avrupa'da) bu tür uygulamaları yapanlar genellikle rahiplerdi ve bu tür rahiplere "egzorsist" denirdi.
Deneysel Ruhçuluk (Spiritizm) uygulamaları kapsamında olan egzorsizmin bu alandaki adı "obsesyon tedavisi"dir. Başarılı obsesyon tedavileri ("ruhsal şifa" kapsamında) günümüz ve yakın geçmişin ünlü şifaeıları tarafından vapılmıştır, Günümüz, sözümona "çağdaş tıbbında" ruh ve fizik ötesi gibi (insanın gerçek doğasıyla ilgili) kavramlar olmadığı için, bu durumda olan hastalar ya ilaç tedavisiyle uyuşturulur ya da elektrik şoklarıyla daha da beter yapılır.
Egzorsizm kapsamına giren bir tür ruhsal şifa (iyileştirme) olan bu uygulamalar tarih boyunca Şinto, Budizm, Hinduizm, Musevilik ve İslam'da çeşitli şekillerde kadim zamanlardan beri uygulanmaktadır. Hemen hemen her türden beşeti uygulamada olduğu gibi yozlaşmalar egzorsizmde de yerini almış; örneğin, ruhçu kültürden yoksun cahil kilise mensupları "şeytan çıkarma" (demon kovma) adı altında pek çok hastaya işkence düzeyinde eziyetler sergilemişler ve ruhsal şifanın yanlış algılanmasına neden olmuşlardır. Ortaçağın cahil kilise yönetimi, bununla da kalmamış; işkence ağırlıklı bu tür uygulamalarına bir beşeri kusur daha ekleyerek, medyomsal yetenekleri olan kişilere de (tedavi görünümü altında) bu işkenceyi uygulamıştır.
Oysa ki, günümüz Etiyopya'sındaki Zarlar'da egzorsist (şifacı) kilisenin sergilediği vahşiliğe düşmeden, son derece uygar bir şekilde yapar: Egzorsist zar, transa girerek obsedör varlıkla ruhsal bağlantı kurarak, onu ikna ya da bilgilendirme yolu ile süjeden / hastadan ayırır. Transa dayalı kurtarma operasyonunu Şamanizm'de de görürüz: Şifacı Şaman (değiştirilmiş bir şuur hali olan) transa girerek, hastaya (her nedense) musallat olmuş olan obsedör bedensiz ikna yada bilgilendirme yoluyla (hastadan) uzaklaştırır.
Kadim uygarlıklarınıtoplumların bir kısmında, sıra dışı davranışlar gösteren kişilerin içine cin ya da şeytan girdiği sanılır ve bu varlığın kişinin (hastanın) bedeninden kovmak/çıkartmak için bir takım ritüeller yapılırdı.
Bu uygulamanın adı olan "egzorsizm" (yaygın adıyla Türkçe'de;."şeytan kovma") eski Yunanca'da "lanet" anlamına gelen "exousia" dan türetilmiştir. Batı'da (Hıristiyan Avrupa'da) bu tür uygulamaları yapanlar genellikle rahiplerdi ve bu tür rahiplere "egzorsist" denirdi.
Deneysel Ruhçuluk (Spiritizm) uygulamaları kapsamında olan egzorsizmin bu alandaki adı "obsesyon tedavisi"dir. Başarılı obsesyon tedavileri ("ruhsal şifa" kapsamında) günümüz ve yakın geçmişin ünlü şifaeıları tarafından vapılmıştır, Günümüz, sözümona "çağdaş tıbbında" ruh ve fizik ötesi gibi (insanın gerçek doğasıyla ilgili) kavramlar olmadığı için, bu durumda olan hastalar ya ilaç tedavisiyle uyuşturulur ya da elektrik şoklarıyla daha da beter yapılır.
Egzorsizm kapsamına giren bir tür ruhsal şifa (iyileştirme) olan bu uygulamalar tarih boyunca Şinto, Budizm, Hinduizm, Musevilik ve İslam'da çeşitli şekillerde kadim zamanlardan beri uygulanmaktadır. Hemen hemen her türden beşeti uygulamada olduğu gibi yozlaşmalar egzorsizmde de yerini almış; örneğin, ruhçu kültürden yoksun cahil kilise mensupları "şeytan çıkarma" (demon kovma) adı altında pek çok hastaya işkence düzeyinde eziyetler sergilemişler ve ruhsal şifanın yanlış algılanmasına neden olmuşlardır. Ortaçağın cahil kilise yönetimi, bununla da kalmamış; işkence ağırlıklı bu tür uygulamalarına bir beşeri kusur daha ekleyerek, medyomsal yetenekleri olan kişilere de (tedavi görünümü altında) bu işkenceyi uygulamıştır.
Oysa ki, günümüz Etiyopya'sındaki Zarlar'da egzorsist (şifacı) kilisenin sergilediği vahşiliğe düşmeden, son derece uygar bir şekilde yapar: Egzorsist zar, transa girerek obsedör varlıkla ruhsal bağlantı kurarak, onu ikna ya da bilgilendirme yolu ile süjeden / hastadan ayırır. Transa dayalı kurtarma operasyonunu Şamanizm'de de görürüz: Şifacı Şaman (değiştirilmiş bir şuur hali olan) transa girerek, hastaya (her nedense) musallat olmuş olan obsedör bedensiz ikna yada bilgilendirme yoluyla (hastadan) uzaklaştırır.