Roma Uygarlığında Büyü

Eski Roma Mitolojisinde İnanç ve Büyü Nedir?
Büyü, ritüel; Roma dininin ve büyülü pratiğin önemli bir bileşeniydi. Roma Dini Sözlüğü, ritüeli “dini bir sonuç elde etmek için gerçekleştirilen bir eylem ya da daha genel olarak kesin bir eylem dizisi” olarak tanımlar.

Tanrıların lehine olmasını sağlamak için ritüellerin tam olarak yapılması gerekiyordu. Performansı sırasında bir hata yapılmışsa ritüel geçersiz kabul edildi. Ayrıca belirli bir tarihte ve geleneksel düzende gerçekleştirilmeleri gerekiyordu. Ayini gerçekleştiren kişinin tanrılara saygı göstermesi gerekiyorsa da, hararetli veya kayıtsız tavrının ritüelin sonucu üzerinde hiçbir etkisi yoktu. Roma büyü ritüelleri kurban, teklifler, dualar ve yemin etti. Romalılar ayrıca kehanet, sihir ve lanetler de dahil olmak üzere başka ritüel formları uyguladılar.

Çoğu dini eylem bir teklif olarak fedakarlık içeriyordu. Evcil bir hayvan, genellikle bir domuz, koyun veya inek kullanıldı. Hayvanlar, kurbanın amaçlandığı tanrıya göre seçildi. Dişi hayvanlar tanrıçalara kurban edildi; kısırlaştırılmış erkek hayvanlar, evcilleştirilmemiş hayvanlar alan Neptün, Janus ve Mars hariç, tüm erkek tanrılara kurban edildi. Kurban edilen hayvanın rengi bile anlamlıydı. Plüton gibi yeraltı tanrılarına karanlık kaplamalı hayvanlar, üst dünya tanrılarına beyaz kaplamalı hayvanlar verildi. Hayvanlar yıkandı ve ince bir şekilde süslendi.

Read More

Antik Roma'da Sihir - Büyü

Roma Mitolojisinde Gizli Bilimler

Eski Roma mitolojisinde hayvancılık ve tarım önemliydi. Halkın geçim kaynağı, topraktan alınan ürünler ile ilgili tarımcılıktı. Latin halkının eski uygarlık zamanında sihir, büyü ile ilgili yaptıkları çalışmalardır. Roma agronomistlerinin çiftçilere önerdiği büyülü uygulamaları, bu malzemenin küfürler ve muskalar gibi diğer büyü türleri ile olan ilişkisini ve teknik el kitaplarına dahil edilmesinin yazarların üst sınıf arazi sahipleri olarak bir parçası olduğunu gösteriyor.  Ritüel, Roma dininin ve büyülü pratiğin temel bir bileşeniydi. Roma Dini Sözlüğü, ritüeli “dinsel bir sonuç elde etmek için gerçekleştirilen bir eylem ya da daha genel olarak kesin bir eylemler dizisi” olarak tanımlar. Performansı sırasında bir hata yapılmışsa, ritüel geçersiz sayıldı. Ayrıca belirli bir tarihte ve geleneksel düzende gerçekleştirilmeleri gerekiyordu. Ritüeli uygulayan kişinin tanrılara saygı göstermesi gerekmesine rağmen, ateşli veya kayıtsız tutumunun ritüelin sonucu üzerinde bir etkisi olmamıştır. Roma ritüeli fedakarlık, teklifler, dualar ve yeminlerden oluşuyordu.

  Antik zamanda Romalılar ayrıca, kehanet, büyü ve küfürler de dahil olmak üzere diğer ritüel biçimlerini de uyguladılar. Çoğu dini eylem, bir teklif olarak bir fedakarlığı içerirdi. Evcil bir hayvan, genellikle bir domuz, koyun veya inek. Hayvanlar, kurban edilmek istenen tanrıya dayanarak seçildi. Dişi hayvanlar tanrıçalara kurban edildi; kısırlaştırılmış erkek hayvanlar, öldürülmemiş hayvanları alan Neptün, Janus ve Mars hariç, tüm erkek tanrılara kurban edildi. Kurban edilen hayvanın rengi bile önemliydi.

Plüton gibi yeraltı tanrılarına karanlık kaplamalı hayvanlar, üst dünya tanrılarına ise beyaz kaplamalı hayvanlar verildi. Hayvanlar yıkanır ve süslenirdi. Ayın, güneş doğarken onurlandırılacak tanrının sunağında gerçekleşti. Fedakarlığın ilk kısmı “önsöz” ya da praefatio olarak adlandırıldı. Fedakarlığı talep eden kişi, şerefine şarabın dökülüp, sunakta allahın şerefine ateş yaktı. Bu, tanrıların ölümsüzlüğünü ve üstünlüğünü sembolize ediyordu. Bir sonraki adım immolasyon veya immolatio olarak adlandırılan teklifi kutlamaktı. Hayvanın sırtına tuzlu un serpildi ve kaşına şarap döküldü. Sonra kurban bıçağı hayvanın sırtından geçti. Bu adımlar, hayvanın insan sahipliğinden tanrının eline geçmesini sembolize ediyordu. Bu transfer tamamlandıktan sonra, hayvan, kurban bıçağıyla bıçaklanmadan önce bir darbeyle vurularak öldürüldü. Töreni hiçbir şeyin rahatsız etmemesi çok önemliydi. Çünkü bu olumsuz bir alâmeti gösterir. Herhangi bir aksaklığa neden olursa, tüm süreç tekrar yeni bir fedakarlık ile başlamalıdır. Müzik çalındı ​​ve rahip kötü niyetli sesleri önlemek için kafasını kapalı tuttu. Bozulma meydana gelmezse, hayvanın kanı sunağın üzerine dökülmüş ve bağırsakları incelenmiştir. Normal girişler, tanrının fedakarlığı kabul ettiğini gösterir, ancak herhangi bir anormallik, tekrar yapılması gereken fedakarlığa neden olurdu. Bu şekilde o yıl tarımın ürünlerin hasadın bol olacağına inanılırdı.Son güncelleme 16.03.2021

Read More

Roma Mitolojisi ve Mitler

Roma Mitolojisi ve Mitler (Tanrılar)

Roma mitleri; edebiyat ve görsel sanatların temsil edildiği, antik Roma'nın efsanevi kökeni ve dini sistem ile ilişkin konu olan geleneksel hikayeler mevcuttur. Romalılar genellikle bu mucizevi ya da doğaüstü unsurlara sahip olsalar bile, tarih boyunca geleneksel anlatımlar ile tedavi olmuşlardır. Öyküleri genellikle siyaset ahlak ve bir bireyin nasıl olarak kişisel bütünlüğü sağlaması ve topluluk içinde sorumlulukları ile ilgilidir. Roma mitlerinde kahramanlık önemli bir temadır. Hikayeleri aydınlatan Romanın dini uygulamaları, teoloji veya kozmos ile etkili ritüel, kehanet içeren topluluklar ve kuruluşlar ile daha fazla ilgilidirler.

Roma din ve mit çalışmaları; İtalyan yarımadasında Yunan dininin erken etkisiyle komplike edilerek Romalı yazarlar tarafından Yunanca edebi eserlerini yazmak için Yunanlıları sanatsal olarak taklit etmişlerdir. Roma'nın ilk mitleri ve efsaneleri de aha az belgelenmiştir. Latin edebiyatı, Roma mitolojisi Yunan edebiyatında bulduğu gibi geniş ilahi anlatılarının bir vücut yoksun olsa da, o kurt emdikleri Romulus ve Remus Truva Atı dışında Yunan mitolojisinde olarak herhangi bir görüntü olarak ünlüdür. Latin edebiyatı daha yaygın Ortaçağ boyunca ve Rönesans içine Avrupa'da tanındığı için, Romalılar tarafından.

Yunan mitlerinin yorumlamaları, sık sık anlatı ve Yunan kaynaklarına göre "klasik mitolojide" resimsel temsilleri üzerinde büyük bir etkisi vardı. Özellikle, Augustus döneminde yazılı eserler Yunan mitlerin versiyonları, olarak kabul edilmiştir. Romalılar genellikle mucizevi ya da doğaüstü unsurlara sahip olan tanrılar için bile, tarihsel olarak geleneksel anlatıları tedavi olarak almışlardır. Öyküleri genellikle siyaset, ahlak, bireyin nasıl bir kişisel bütünlüğünü topluluk içinde yaşaması ev sorumlulukları ile ilgilidir. Roma mitlerinde kahramanlık önemli bir temadır. Roma dini uygulamaların aydınlatmakta hikayeler ve efsaneler önemli bir yer tutar.Romalılar Hristiyanlığa geçmelerine rağmen; kendi mitolojilerindeki inanç, ritüel erken dönem tarihlerindeki, antik Romalılar tarafından kendilerine sunulan doğaüstü olaylarını da inceleyerek dine geçiş zamanlarına kadar getirmişlerdir.

Hıristiyanlık sonunda tamamen Roma İmparatorluğu'nun doğal dinleri değiştirilir kadar Roma mitolojisinde inanç, ritüeller, ve erken dönemlere ait antik Romalılar tarafından doğaüstü tekrarlarını Yıl dönümleri birleşimidir. Erken Romalıların dini öylesine ilerleyen zamanlarda çok sayıda ve çelişkili inançlar ilave edilerek ve her zamankinden tam yeniden inşa edilemez. Yunan mitolojisinin büyük bir miktarda asimilasyon tarafından değiştirildi. Edebi gelenek başlamadan önce bu çünkü din kapsamlı değişiklikler oldu.

İlk Romalılar ilerleyen zamanlarda dini inançlarının yanında çok sayıda çelişkili itikatlarde eklemişlerdir. Ayrıca, Yunan mitolojisinin konuları, tanrılar, efsanelerini asimilasyon ederek değiştirmişlerdir.

Roma mitlerinde önemli tanrı ve tanrıçalar şunlardır;

Jüpiter - Tanrıların Kralı

Juno - Tanrıların Kraliçesi

Neptün - Deniz Tanrısı

Pluto - Ölüm Tanrısı

Apollo - Güneş Tanrısı

Diana - Ay Tanrıçası

Mars - Ateş tanrısı

Venüs - Aşk Tanrıçası

Cupid - Aşk Tanrısı

Merkür - Haberleşme tanrısı

Minerva - Bilgelik Tanrıçası

Ceres - Toprak Tanrıçası

Proserpine - Yeraltı Tanrıçası

Bacchus - Şarap Tanrısı

Saturn - Zaman Tanrı

Vesta - Ana Tanrıça

Uranüs ve Gaia- Satürn Ebeveynler

Maia - Büyüme Tanrıçası

Flora - Çiçek Tanrıçası

Plutus - Servet Tanrısı

Read More