Kırmızının renginin kötü etkiye karşı koruyucu güçleri ortak inançtı. Nesneler, hayvanlar ve ağaçlar kırmızı boyayla kaplıydı, savaşçılar baltalarını boğuyorlardı ve mızrak mancınıkları silahlara büyülü güçlerle sahip olmaları için kızardılar. Avustralya yerlilerinin bir kısmı şimdiye kadar bu adete uymaktadır. Neolitik avcılar ve alman savaşçıları silahlarını ve hatta kendilerini katledilen hayvanların kanlarıyla boyarlardı. Roma gladyatörleri, güçlerini almak için ölen rakiplerinin kanını içti. Diğer kültürlerde, yeni doğanlar özellikle güçlü ve iyi görünümlü hayvan kanıyla yıkandı. Kırmızı boyalı muska veya yakut veya garnet gibi kırmızı taşlar "nazar" a karşı takılar olarak kullanıldı.
Kırmızı bir yakut takmanın yenilmezliğe yol açması gerekiyordu. Kırmızı çelenkler ve kırmızı fularlar birçok kültürde düğün geleneklerinin bir parçasıydı. 18. yüzyılın Nürnberg kentinde kırmızı gelinlik modası geçmiş, ancak bu gelenek Roma dönemine kadar uzanıyor: Roma gelinleri, aşkı ve doğurganlığı garanti etmesi gereken ateşli bir kırmızı örtü ile sarıldı. Yunan, Arnavut ve Ermeni gelinleri bugün bile kırmızı örtü giyer. Çinli gelinler kırmızı gelinlik giyiyorlar ve törene kırmızı çöplerle taşınıyorlar. Gelin kırmızı bir halıya yürür ve kırmızı örtülerini kaldıran damat tarafından karşılanır. Bir çocuk doğduktan sonra komşular çiftlere kırmızı yumurta getirir.
Kırmızı gül sevgi ve sadakat sembolüdür. Yunan efsanesine göre, kırmızı bir gül avına çıkmış bir yaban domuzu tarafından öldürülen Adonis'in kanından kaynaklanmaktadır . Yunan mitolojisinde kırmızı gül, büyüme ve bozulma döngüsünün bir sembolü, aynı zamanda sevgi ve yakınlık için bir semboldü. Kırmızı gül, Yunan aşk tanrıçası Zeus'un kızı Afrodit'e ve ayrıca Roma tanrıçası Venüs'e adanmıştır. Hristiyanlıkta kırmızı
